Zweeds begin van een lange reis
Blijf op de hoogte en volg Iris
31 Maart 2014 | Thailand, Bangkok
Dus, op aandringen van verscheidene mensen heb ook ik maar een reisblog aangemaakt. Mijn geweldige schrijfkunsten zullen hier niet naar voren komen, maar ik laat jullie graag eens in de zoveel tijd weten waar ik uithang.
Terwijl ik dit schrijf lig ik (heerlijk uitgeslapen) in een dormroom met 10 bedden, waarvan er 2 gevuld zijn. Die van mij en eentje naast mij, waar, volgens mijn bronnen, een Zweedse jongen in moet liggen. Gisteren heb ik 2 Duitse meisjes ontmoet, die vanochtend vroeg alweer vertrokken zijn, dus ik vrees dat ik met hem opgescheept zit. Hij moet vannacht aangekomen zijn en zal binnen nu en korte tijd wel niet wakker worden. Ontbijt in m'n eentje dus.
De afgelopen twee weken waren een geweldig en veilig begin van mijn reis. Ik heb veel leuke mensen ontmoet en zeer veel geweldige avonden beleefd. Ook het vrijwilligerswerk is een ervaring geweest die ik niet snel zal vergeten. Urenlang zwetend in de volle zon fysiek zwaar en niet ongevaarlijk (mijn knie kan dit bevestigen) werk uitvoeren.
Gisteren rond een uur of 8 's avonds aangekomen in het hostel waar ik nu ben. Vannacht kwam het besef dat ik het nu allemaal alleen moet gaan doen de komende twee maanden, in de vorm van een nachtmerrie. Ik zou voor een week naar huis gaan en kon iedereen weer in het echt zien en knuffelen. Eenmaal wakker kwam toch weer de gedachte voorbij waarom ik dit ook alweer deed.
De komende dagen zijn in Bangkok en ik heb 5 april in Luang Prabang afgesproken met 3 anderen uit Nederland. Daarmee een week of twee Laos doen en daarna weer verder in m'n eentje het noorden van Thailand ontdekken.
Vandaag maar even zo weinig mogelijk doen en even wat spulletjes inslaan bij de 7/11 (een backpackers beste vriend!). Hopelijk iemand ontmoeten (desnoods de slapende Zweedse jongen) waar ik het avondeten mee kan delen en dan maar weer kijken wat ik ga doen de komende dagen.
Liefs vanuit de gigantische stad
Terwijl ik dit schrijf lig ik (heerlijk uitgeslapen) in een dormroom met 10 bedden, waarvan er 2 gevuld zijn. Die van mij en eentje naast mij, waar, volgens mijn bronnen, een Zweedse jongen in moet liggen. Gisteren heb ik 2 Duitse meisjes ontmoet, die vanochtend vroeg alweer vertrokken zijn, dus ik vrees dat ik met hem opgescheept zit. Hij moet vannacht aangekomen zijn en zal binnen nu en korte tijd wel niet wakker worden. Ontbijt in m'n eentje dus.
De afgelopen twee weken waren een geweldig en veilig begin van mijn reis. Ik heb veel leuke mensen ontmoet en zeer veel geweldige avonden beleefd. Ook het vrijwilligerswerk is een ervaring geweest die ik niet snel zal vergeten. Urenlang zwetend in de volle zon fysiek zwaar en niet ongevaarlijk (mijn knie kan dit bevestigen) werk uitvoeren.
Gisteren rond een uur of 8 's avonds aangekomen in het hostel waar ik nu ben. Vannacht kwam het besef dat ik het nu allemaal alleen moet gaan doen de komende twee maanden, in de vorm van een nachtmerrie. Ik zou voor een week naar huis gaan en kon iedereen weer in het echt zien en knuffelen. Eenmaal wakker kwam toch weer de gedachte voorbij waarom ik dit ook alweer deed.
De komende dagen zijn in Bangkok en ik heb 5 april in Luang Prabang afgesproken met 3 anderen uit Nederland. Daarmee een week of twee Laos doen en daarna weer verder in m'n eentje het noorden van Thailand ontdekken.
Vandaag maar even zo weinig mogelijk doen en even wat spulletjes inslaan bij de 7/11 (een backpackers beste vriend!). Hopelijk iemand ontmoeten (desnoods de slapende Zweedse jongen) waar ik het avondeten mee kan delen en dan maar weer kijken wat ik ga doen de komende dagen.
Liefs vanuit de gigantische stad
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
